خانه ی قلب های نقره ای چیست؟!

 خانه ی هنرمندان نقره ای چیست؟!              رادیو بلوتوث چیست؟!

به نام خداوند همه مون

در خانه ی قلب های نقره ای
ما قصد نداریم دنیا رو عوض کنیم. ما می خوایم دنیامونو عوض کنیم.
ما قصد نداریم دنیا رو شکل بدیم. ما می خوایم دنیا مون رو شکل بدیم.
ما قصد نداریم روی دنیا تاثیر بگذایم. ما می خوایم روی دنیامون موثر باشیم. 
قصد ما این نیست که دنیا رو بهتر کنیم. هدف ما اینه که دنیامون رو بهتر کنیم و هسته ی دنیای هر کسی خود اون فرده.

دنیای من یه دنیای چند نفره ست. دنیای تو چند نفره ست؟
من می خوام با تو بیشتر آشنا بشم. اینجوری دنیای من و تو هم با هم بیشتر آشنا میشن.
تو با چند نفر رفیقی؟ یا بهتر بگم با چند تا دنیای دیگه دوست شدی؟
اگه من و تو تونستیم با هم دوست باشیم این یعنی اینکه من و تو میتونیم با دوستای هم دوست بشیم.
آخه کسایی با هم دوست میشن که تفاهمات مشترک دارن.
مثلا من زیبایی رو همون جوری تعریف میکنم که تو تعریفش میکنی. پس با هم می تونیم دوست بشیم.
درسته که تعریف منو تو از زشتی یه کم با هم فرق داره ولی بیشتر که همو بشناسیم تعریفمون از زشتی هم مثل زیبایی شبیه هم میشه.
پس بیا بیایم توی دنیای هم. وقتی توی دنیای هم باشیم ینی بیشتر با چیزا و کسایی برخورد و تعامل میکنیم که شبیه همدیگن. پس همه مثل هم میشیم. جوری که وقتی منو می بینن انگار که تو رو دیدن و بر عکس.
دیدی میگن فلانی مثل معلماست؟
یا اینکه میگن مثل شاعراست؟
آخه اونا هم توی دنیای هم بودن برای همین یه شکل شدن جوری که میشه گفت فلانی مثل کساییه که توی اون دنیای خاص هستن.
کل دنیای من با خودم 10 نفره بود. اما حالا که دیدیم خیلی چیزا بینمون مشترکه ، حالا که دنیا مون رو به هم پیوند دادیم دیگه دنیای من با خودم 10 نفر نیست. حالا دیگه دنیای من به جای 10 نفر، ده ها نفره ست.

نمیخوایم دنیا رو شکل بدیم. میخوایم با هرچه در توان داریم ، هر جور که بلدیم دنیامون رو ، فقط مال خودمون رو شکل بدیم. اما یه چیزی هم هست.
باید دنیامون رو بزرگ و بزرگتر ، و قوی و قوی ترکنیم.
دنیامون رو شکل میدیم. دنیامون هرچه بزرگتر بشه دنیا خودش ، خودش رو شکل دنیای ما میکنه چون ما بیشتر به چشم میایم پس همه میخوان دنیاشون رو جوری شکل بدن که مثل ما به چشم بیان و پذیرفته بشن.